Iets over mijzelf
Zoals al aan het begin verteld ben ik Dorine Dinkelaar uit Alphen aan den Rijn. Geboren in 1962, op de 6e dag van de maand juli om precies te zijn. Loop mo­men­teel dus al een ‘kleine’ 49 jaren op deze aardbol rond.

Dankzij topsport (zwemmen) ben ik al vanaf mijn 14e de ‘trotse ’ eigenaar van twee slechte knieën. De linker is ‘gewoon erg slecht’ en de rechter ‘gewoon versleten’. Vervolgens vertelde een chirurg mij dat ik m'n pas gekochte sportfiets maar definitief in de garage moest parkeren en dat, zodra ik volgroeid was, mijn knie zou worden vervangen door een nepper.

Ondertussen zijn we een “paar jaartjes” verder en heb ik het ‘vervangingsmoment’ nog steeds weten uit te stellen. Goed, je hoort me wel eens lopen (tekort aan kraakbeen zullen we maar zeggen); zeg ook wel eens niet van die aangename woorden wanneer, voor mijn gevoel, m’n knie(ën) scheuren, etc., maar… ik doe er nog steeds alles mee!

…en opgeven is geen optie, nooit!
Zoals het voor mij geen optie is om op te geven met mijn vervelende knieën, zo is voor een iemand met kanker opgeven ook geen optie. Iemand met kanker heeft geen optie. Iemand met kanker heeft niet de mogelijkheid om even af te stappen omdat hij of zij moe is of misschien last heeft van zijn of haar knieën. Als je kanker hebt moet je iedere dag het gevecht aangaan: opgeven is géén optie. Geef je op, dan is het voorbij!

Wat ik heb met Alpe d'HuZes?
De inzet van al die mensen die die vreselijke berg opfietsen om geld in te zamelen om de gevolgen van die rotziekte tegen te gaan hebben mij besmet. De verhalen, de passie en de emoties hebben bij besmet.

En om het verhaal compleet te maken ben ik sinds 2009 ook betrokken bij Alpe d'HuZes zelf. In het team Communicatie hou ik me iedere dag bezig met de website, mailtjes, de nieuwsbrieven, de actie-pagina's, noem maar op.

Het doel dat wij met Alpe d'HuZes voor ogen hebben is zo prachtig, dat het mij weinig moeite kost dagelijks vele uurtjes vrije tijd ‘op te offeren’.

Het team Alpe d'HuZes bestaat uit fantastisch mooie mensen en we gaan met z’n allen voor één ding: kanker een chronische ziekte, waarmee je goed, gelukkig en gezond kunt leven!

Waarom ik meedoe?
Natuurlijk, is het een uitdaging. Ik zal minimaal 1 x naar het topje van de Alpe d’Huez fietsen. Dit zal pijn gaan doen, maar die pijn is maar van korte duur. De volgende dag is mijn lijf weer hersteld van de inspanning. En, omdat ik naar het topje van die berg wíl en weet dat de pijn na de beklimming(en) over is, zal ik niet opgeven. Opgeven is geen optie!
Maar zijn mijn uitdaging en pijn te vergelijken met de uitdaging en pijn die een kankerpatiënt dagelijks voor zijn of haar kiezen krijgt? Nee! Iemand met kanker heeft geen optie. Je hebt dan niet de mogelijkheid om even af te stappen omdat je moe bent. Je moet dan iedere dag het gevecht aangaan: opgeven is géén optie. Geef je op, dan is het voorbij!

En daarom fiets ik, samen met mijn teamgenoten van team 'Voor Marijke' en al die duizenden anderen, mee in juni. We willen ons met hart en ziel inzetten voor anderen. Een inspiratie zijn voor de mensen die aan het strijden zijn en nemen in ons hart al onze dierbaren mee naar boven die de strijd tegen die kloteziekte hebben verloren.